Wartości w jakich zakupione towary czy składniki majątku należą do kosztów działalności to cena zakupu oraz cena nabycia. Na początku mogą te terminy wydawać się podobne i brzmią nawet podobnie, jednak są całkowicie odmienne.
Na początku powinniśmy zapoznać się z definicją ceny zakupu. Cena zakupu to inaczej cena, którą poniósł nabywca na zakup danego dobra, danej rzeczy. W sytuacji kiedy mówimy o imporcie cena zakupu jest dodatkowo powiększona o cło a także inne podatki akcyzowe i dodatkowe opłaty celne. Obniżona jest natomiast o rabaty i inne podobne ulgi. W sytuacji gdy majątek został nabyty poprzez darowiznę lub spadek to cena zakupu jest inaczej wartością rynkową podobnego majątku lub składnika majątku.
Co do ceny nabycia to jest to cena zakupu danego majątku powiększona o dodatkowe koszty związane z jego zakupem czyli na przykład koszt przetransportowania majątku, ubezpieczenie poniesione w związku z transportem oraz koszty załadunku i rozładunku, paliwa i tak dalej. Najprościej mówiąc cena nabycia to wszystkie rzeczywiste koszty, które ponieśliśmy podczas zakupu danego majątku lub składnika majątku.
Jeżeli importujemy dany towar to doliczamy cło, opłaty celne oraz pomniejszamy o rabaty, bonifikaty i inne podobne ulgi.Według rozporządzenia prowadzenia KPIR cena zakupu jest stosowana głównie podczas wyceny towarów handlowych oraz darowizn w spisie natury, a także przy ujmowaniu zakupionych towarów handlowych lub różnych materiałów oraz w czasie kiedy określamy wartości przesunięć towarów handlowych i różnych materiałów między obcymi zakładami, które jednak należą do tego samego podatnika.
W odróżnieniu od ceny zakupu, cena nabycia jest wykorzystywna głównie podczas określania wartości początkowej środków trwałych oraz ich wyceny. Cena nabycia okazuje się pomocna podczas wyceniania składników materiałów oraz towarów handlowych w spisie z natury. Cena zakupu a cena nabycia to dwa podobne choć jednak zupełnie odmienne systemu. Prawodawca jednak dokładnie określił ich znaczenie w przepisach.
