Mononukleoza jest chorobą zakaźną, która jest czasami nazywana „chorobą pocałunków”. Podczas gdy możesz zarazić się jej wirusem poprzez całowanie, załapać go możesz także w inny sposób, taki jak dzielenie się napojami lub sztućcami. Jest zaraźliwa, ale istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że zarazisz się nią, niż np. grypą.
Mononukleoza zazwyczaj nie jest poważną chorobą, ale może prowadzić do powikłań, które w rzadkich przypadkach powodują, że choroba staje się niebezpieczna. Infekcja może przebiegać w sposób łagodny, czasami jednak objawy mononukleozy mogą stać się bardzo poważne. Jeśli tak się stanie, uczestniczenie w normalnych, codziennych zajęciach nawet przez kilka tygodni, może być utrudnione.
Co powoduje mononukleozę? Objawy mononukleozy
Ogólnie rzecz biorąc, wirus Epsteina-Barra (EBV) wywołuje mononukleozę. Jest to powszechnie znany wirus, na który narażone jest wiele osób jako dzieci. Nawet jeśli jesteś narażony na EBV, nie ma gwarancji, że ta choroba rozwinie się u ciebie. Możliwe jest bowiem zakażenie EBV i noszenie go w ciele przez całe życie, bez żadnych objawów mononukleozy.
EBV jest częścią rodziny wirusów opryszczki i jest jednym z najczęstszych wirusów, jakimi można się zarazić. Szacuje się, że około 85% do 90% dorosłych jest zarażonych wirusem przed ukończeniem 40 roku życia.
Wirus ten rozprzestrzenia się poprzez płyny ustrojowe. Najczęściej do zakażenia dochodzi przez ślinę, dlatego można nim się zarazić np.poprzez pocałunek. EBV może również rozprzestrzeniać się poprzez krew i nasienie. Tak więc, chociaż jest to mniej prawdopodobne, można zarazić się mononukleozą w wyniku zabiegów, takich jak transfuzje krwi i przeszczepy narządów lub poprzez kontakty seksualne.
Jeśli nigdy nie byłeś zarażony EBV i właśnie uległeś zakażeniu, najprawdopodobniej pierwsze symptomy mononukleozy pojawią się u ciebie w ciągu około 4 do 7 tygodni. Wirus ten wywołuję gorączkę, powoduje zmęczenie, ból gardła, obrzęk węzłów chłonnych lub inne objawy, takie jak ból mięśni i utratę apetytu.
Większość osób, które przeszły tę chorobę, czuje się lepie już po 2 do 4 tygodni, niekiedy jednak zmęczenie może utrzymywać się do kilku tygodni po. W niektórych, rzadkich przypadkach objawy mogą ustąpić po upływie 6 miesięcy lub dłużej.
Niekiedy mogą rozwinąć się powikłania. Jednym z problemów, które mogą się wydarzyć, może być powiększona śledziona. W stanie ostrym, twoja śledziona może pęknąć i spowodować nagły, silny ból po lewej stronie brzucha. W takim wypadku natychmiast uzyskaj pomoc medyczną, ponieważ być może będzie potrzebny zabieg operacyjny.
Mononukleoza może również powodować powikłania dotyczące wątroby. W rzadkich przypadkach mononukleoza może mieć wpływ na problemy z sercem i układem nerwowym oraz niedokrwistością.
Mononukleozy nie leczy się antybiotykiem, gdyż za jej powstanie odpowiadają wirusy. Leczenie jest głównie zachowawcze i polega na wypoczynku oraz przyjmowaniu dużej ilości płynów. Dodatkowo można wesprzeć się środkami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi, w celu złagodzenia jej objawów.
